Hayat, insan, sevinçler, üzüntüler, kaoslar...
İnsan ömrü böyle uzayıp gidiyor işte. Bana çok garip gelir bu dünya
düzeni. Sürekli hiç durmadan bir şeyler için çabalayıp duruyoruz.
İnsanların kalplerini kırıyoruz yeri geliyor belki kendi kalbimizi de
kırıyoruz. Peki ama bu koşuşturmaca bu kaos hali de nedir? Bu hiç
ölmeyecekmiş gibi didinmeleremiz?
